Tatsuno Art Project: Góra. Zachwyt i groza

Galeria Europa – Daleki Wschód
12.08.2023 – 22.10.2023

Wernisaż: 11.08.2023, 18.00

Kuratorka: Akiko Kasuya

Aranżacja wystawy, współpraca kuratorska: Masakazu Miyanaga

Dofinansowanie: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Góry od najdawniejszych czasów otacza uwielbienie i lęk, jako przedmiot jednoczesnego podziwu i nabożnego szacunku. Góry mogą dawać obfite plony, ale też bywają miejscem straszliwych katastrof, takich jak lawiny czy erupcje wulkanów. W Japonii i szerzej na Wschodzie góry często uważa się za miejsca pełne świętej, mistycznej mocy, a niekiedy też postrzega jako przejście z tego świata do następnego. Około VII wieku powstał w Japonii ruch religijny shugendō, łączący kult gór z buddyzmem i z innymi wierzeniami. Jego wyznawcy, zwani shugensha, doskonalili się w ascezie, wędrując po stromych pasmach górskich. 

Współczesna nauka i technika wyjaśniły wiele naturalnych zjawisk, a także, zaglądając w najodleglejsze zakątki gór, mogą odkrywać tajemnice najgłębiej skrywane w ich mroku. A jednak kiedy wyruszamy w góry, nasze codzienne widzenie świata zostawiamy w domu, w ich zaś miejsce towarzyszą nam rytmy i tchnienia gór, niekiedy też przeszywa nas dreszcz na widok oznak przejścia do innego świata. Będąc niejako ostrzeżeniem przed arogancją ludzkich prób ujarzmienia natury, góry trwają w niewzruszonym spokoju – przez wieczność. Sprzeczne wahania umysłu między zalęknionym podziwem a tęsknotą stały się źródłem poczucia „niesamowitości”, jednak niezmienne pozostaną urok i tajemniczość gór wznoszących się wysoko lub leżących w odosobnieniu poza obszarem ludzkiej działalności. 

Wcześniejsze odsłony wystawy Góra, prezentowane w Kioto i w Tatsuno jesienią 2021 roku, odbyły się w czasie ogólnoświatowej pandemii wywołanej koronawirusem, która uwypukliła znaczenie kontrastu między technologią a naturą. Po tych doświadczeniach górska wystawa przybywa do Krakowa, aby zgłębiać źródła mistycznej mocy, majestatu i tajemniczego czaru gór poprzez prace zawierające zarówno polskie, jak i japońskie motywy górskie. Dokonuje również porównania rozmaitych funkcji symbolicznych, jakie góry pełnią na Wschodzie i na Zachodzie. Wznoszące się wysoko góry mogą być symbolem tego, co wzniosłe, natomiast strome pasma mogą się odnosić do pokonywania trudności, przeciwności i ludzkiego ego, ale też mogą być postrzegane jako coś wychodzącego poza domenę ludzkiej wiedzy, przejście między tamtym a tym światem, wreszcie jako źródło błogosławieństw. 

Podejmowanie takich prób wzmacnia wymianę kulturalną między Japonią i Polską. Temat „Góra” zadano ośmiorgu artystom i artystkom, po czworo z Polski i z Japonii, aktywnym zarówno we własnym kraju, jak i za granicą. Stosując różnorodne i bogate formy artystycznego wyrazu, takie jak malarstwo, animacja czy instalacja, twórcy zgłębiają swą fascynację górami.

Akiko Kasuya 

W wystawie biorą udział Artyści: Yuta Hasegawa, Daniel Koniusz, Ryotaro Miyajima, Masakazu Miyanaga, Agnieszka Polska, Kamil Targosz, Kohei Yamashita, Beata Zuba.

Beata Zuba. Przenikanie góry

Galeria Europa – Daleki Wschód
12.08.2023 – 22.10.2023

Wernisaż: 11.08.2023, 18.00

Kuratorki: Anna Król, Beata Zuba

Aranżacja plastyczna: Anna Król

Dofinansowanie: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Malowania gór podejmowano się od zawsze, odkąd istnieje sztuka, zarówno w tradycji zachodniej, jak i dalekowschodniej. Początkowo w sztuce europejskiej idealizowane góry stanowiły element kompozycji – odległe, zamglone tła nowożytnych portretów i scen rodzajowych. Dopiero romantyzm uczynił je samodzielnym tematem sztuki nasyconym znaczeniami. Czy w XXI wieku malowanie gór jest jeszcze możliwe? Przecież fotografia cyfrowa i analogowa, kamera filmowa może przywołać zarówno realność gór, jak i wykreować ich trójwymiarowe wizje. Prezentowane na wystawie Przenikanie góry w Galerii Europa – Daleki Wschód wielkoformatowe kompozycje Beaty Zuby skupią naszą uwagę, nasze spojrzenie na wycinku wysokogórskich łańcuchów. Malowane, a właściwie rzeźbione w farbie skalne masywy zdają się rozrywać krosna, rozsadzać płótno. Kobaltowe, szare, czarne niczym asfalt, jarzące się bielą, zdają się zapisem, nie tyle przebytych w górach dróg, ile emocji ich autorki.

Prezentacja twórczości Beaty Zuby w Muzeum Manggha wpisuje się w dialog polsko-japoński: artystka z Krakowa, niezwykle wrażliwa na naturę, portretuje góry, będące równocześnie jednym z najważniejszych motywów kultury Japonii. O górskich obrazach Beaty Zuby Krystyna Czerni pisze:

„Gdyby szukać tym obrazom malarskich antenatów, byłby to pewnie Leon Wyczółkowski i jego seria tatrzańskich arcydzieł: gór malowanych niemal monochromatycznie, w czerni i bieli, o różnych godzinach, przy zmiennym oświetleniu. Monumentalne, silnie skadrowane ujęcia masywów skalnych mistrzowsko operują skalą i światłocieniem, dochodząc niemal do granic abstrakcji”.

Beata Zuba, od zawsze związana z Krakowem, absolwentka Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie – dyplom w pracowni prof. Leszka Misiaka oraz Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej, aneks do dyplomu w I Pracowni Interdyscyplinarnej pod kierunkiem prof. Zbigniewa Bajka. Ukończyła również Studium Pedagogiczne, przygotowawszy pracę z arteterapii Interpretacja siebie poprzez kolor. 

Zajmuje się malarstwem, rysunkiem i fotografią, działa czynnie w Krakowskim Stowarzyszeniu Psychiatria i Sztuka. Członkini Związku Polskich Artystów Plastyków Okręg Krakowski. Stypendystka Instytutu Adama Mickiewicza – grant Promocja Kultury Polskiej na Świecie – oraz Nishieda Foundation w 2021 roku. W 2023 roku otrzymała Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Finalistka konkursu o Nagrodę Eibischa i Konkursu MGS Zakopane Moje Zakopane. Prowadzi artystyczną działalność edukacyjną. Współpracuje z Instytutem Kultury Willa Decjusza, gdzie prowadzi autorskie wykłady z cyklu Co malarz widzi za obrazem?, oraz z Instytutem Kultury Willi Decjusza, organizując zajęcia z malarstwa i oprowadzania po muzeach, za co została nominowana do nagrody Osobowości Roku 2022 przez „Gazetę Krakowską” i „Dziennik Polski”. 

Pokazała siedemnaście wystaw indywidualnych w kraju i za granicą (m.in. w Galerii KRKA Lublana Słowenia, Galerii CENTRUM NCK, GM Częstochowa, Pałacu Sztuki w Krakowie, CSW Elektrownia Radom, Galerii Zamek Szczecin), brała udział w wielu wystawach zbiorowych, między innymi w 2021 roku wystawiała prace w Japonii na zaproszenie Nishieda Foundation w ramach wystawy Mountain. Wonder and Fear, prezentowanej w galerii Zuiun-an w Kioto oraz na festiwalu sztuki Tatsuno Art Project.

*Informacja prasowa i wszystkie zdjęcia Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha. Zapraszamy na stronę internetową Muzeum.