Na pochodzącym z 1874 roku obrazie artysta namalował siebie w stroju polskim, co jest rodzajem manifestu. „Jestem Polakiem i Żydem i chcę dla obu, gdy Bóg da, pracować” – pisał w korespondencji pochodzący z Drohobycza Maurycy Gottlieb. W jego malarstwie obserwujemy ciągłe przeplatanie się wątków polskich i żydowskich, bo temat wzajemnych relacji obu narodów stanowił jeden z przedmiotów refleksji młodego artysty. Gottlieb, po studiach w wiedeńskiej, krakowskiej i monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych, powrócił do Krakowa wiosną 1879 roku, by kontynuować naukę pod kierunkiem Jana Matejki. To właśnie Matejko, ze swoją wizją dziejów Polski i odpowiedzialności artysty wobec społeczeństwa, był mistrzem Gottlieba.

Obraz „Autoportret w stroju polskiego szlachcica” przez ponad siedemdziesiąt lat uznawano za zaginiony. Pod koniec XIX wieku zakupił go „obywatel ziemski z Królestwa”, następnie, do 1936 roku, dzieło znajdowało się w zbiorach w Wiedniu, by na koniec trafić do kolekcji prywatnej w Nowym Jorku. Tajemnicą pozostają okoliczności, w jakich odnalazł się po latach w nowojorskich magazynach. Wylicytowany za rekordową kwotę obraz jego nowy właściciel – pragnący zachować anonimowość – przekazał na dziesięć lat w depozyt Muzeum POLIN. Teraz obraz, po konserwacji i digitalizacji, zostanie zaprezentowany w specjalnie przygotowanym miejscu na wystawie stałej muzeum.

Więcej LINK