Katar to  nie tylko wieżowce wyrastające jeden po drugim, sztuczne wyspy czy luksusowe centra handlowe. Kraj ten ma także bogate dziedzictwo kulturowe, które będziecie mogli poznać w dwóch imponujących muzeach zlokalizowanych w Dosze.

Nad Zatoką Perską rozkwitła pustynna róża. To fantazyjna bryła Muzeum Narodowego Kataru. Skonstruowana została z 539 dysków, które krzyżują się ze sobą i łączą pod różnymi kątami. Ich średnica wynosi od 14 do 89 metrów. Trzeba przyznać, że budynek sprawia wrażenie jakby wciąż się rozrastał i pęczniał, a dyski regularnie namnażały. Całość wykonana została z betonu w piaskowym kolorze oraz dodatkowo wzmocniona włóknem szklanym.

Autorem projektu jest francuski architekt Jean Nouvel. Źródłem inspiracji był dla niego kruchy twór zwany różą pustyni. To minerał będący skupiskiem kryształków gipsu. Powstaje na pustyni po krótkotrwałych opadach deszczu. Swoim wyglądem przypomina różę o rozpostartych płatkach. A życie mieszkańców Kataru od zarania dziejów było bardzo mocno związane z piaskami pustyni. Architekt podkreślał, że sama bryła to swego rodzaju opowieść o tym, jak Katar, z obszaru zamieszkałego przez rybaków oraz prowadzących koczowniczy tryb życia pasterzy, w krótkim czasie ewoluował w tętniące nowoczesnością państwo. Według niego róża pustyni jest symbolem historii:

(…) ponieważ jest konstrukcją stworzoną przez czas i samą pustynię. Nikt nie wie, jak wygląda jej wnętrze, dlatego stworzyliśmy typologię skrzyżowań, które każą ci się zastanowić co jest w środku.

Co ciekawe budynek posiada niewiele otworów okiennych. Zostały one tak umieszczone, aby przez cały dzień pozostawać poza zasięgiem słońca. Dzięki temu wydajniej działa system klimatyzacji i we wnętrzu panuje przyjemny chłód. Będziecie mogli poczuć się jak w beduińskim namiocie, który daje schronienie przed obezwładniającym, rozgrzanym powietrzem.

Futurystyczna bryła otoczona została parkiem. Za jego realizację odpowiadał francuski architekt krajobrazu Michel Desvigne. Teren wokół muzeum zyskał sztuczną lagunę oraz kompleks 114 fontann.

Wchodząc do wnętrza odbędziecie niezwykłą podróż. Podczas wędrówki przez jedenaście galerii poznacie dziedzictwo tego kraju (od uformowania się Półwyspu Arabskiego po czasy współczesne). Waszą uwagę z pewnością przyciągnie perłowy dywan wykonany w XIX wieku dla maharadży Barody. Ozdobiono go kamieniami szlachetnymi oraz 1,5 milionami pereł.

Muzeum o powierzchni ok. 40 tys. km² zostało otwarte 28 marca 2019 roku.

Praktycznie:

• muzeum otwarte jest codziennie (szczegóły tutaj),
• bilet normalny kosztuje 50 QR.

W odległości niecałych dwóch kilometrów od Muzeum Narodowego Kataru, znajduje się druga – równie ciekawa pod względem architektonicznym – placówka. Muzeum Sztuki Islamskiej rozkwitło na jednym z końców siedmiokilometrowej promenady zwanej Doha Corniche. Gmach zaprojektował amerykański architekt chińskiego pochodzenia – Ieoh Ming Pei. Przez sześć miesięcy podróżował po krajach arabskich poznając islamskie budownictwo. Ostatecznie swoje oko, na dłużej, zawiesił na fontannie służącej do ablucji, która stanowi nieodłączną częścią kairskiego meczetu Ahmada Ibn Tuluna wzniesionego w IX wieku. Właśnie ona stała się źródłem inspiracji przy pracach projektowych.

Bryłę Muzeum Sztuki Islamskiej tworzą zespolone ze sobą kubiki, które zostały ułożone schodkowo. Od szerokiej podstawy dochodzimy do wieży, która skrywa w swoim wnętrzu kopułę z oculusem. Przez ten okrągły otwór wpada do wnętrza spora wiązka światła. Dodatkowo północną elewację przeszkolono na całej wysokości. Dzięki temu będziecie mogli podziwiać Zatokę Perską w pełnej krasie. Muzeum posiada pięć pięter, a oficjalne otwarcie nastąpiło 22 listopada 2008 roku.

Przechodząc przez kolejne galerie obejrzycie bogatą kolekcję sztuki islamskiej. W zbiorach znajdują się:

• wyroby z metalu (m.in. astrolabium powstałe najprawdopodobniej na terenie Iraku w IX wieku),
• biżuteria (wisiory, bransolety, naszyjniki, pierścienie, flakony na perfumy),
• ceramika (dachówki, misy, talerze, naczynia aptekarskie),
• manuskrypty (ponad 800 dzieł, poczynając od Koranu spisanego w VII wieku),
• uzbrojenie (hełmy, sztylety, miecze),
• wyroby ze szkła (wazony, kałamarze, butle, dzbanki),
• artefakty z drewna (gabloty, drzwi, gry planszowe, pudełka na pióra),
• tekstylia (m.in. mongolski namiot z XIII wieku).

Praktycznie:

• muzeum otwarte jest codziennie (szczegóły tutaj),
• bilet normalny kosztuje 50 QR.

(fot. public domain)