6 sierpnia Muzeum Narodowe w Poznaniu otworzy wystawę poświęconą polskiej sztuce trzech lat bezpośrednio po II Wojnie Światowej. Artyści, pisarze, ludzie kultury wówczas myśleli jeszcze o ideałach demokracji. Malarze i rzeźbiarze pragnęli odbudować zniszczoną wojną linię rozwoju sztuk pięknych.

Jonasz Stern, Martwa natura, 1948, olej, płótno, 69,5 x 53

Wystawa poświęcona jest sztuce polskiej w latach 1945–1948/1949. Polska po II wojnie światowej była krajem zniszczonym i wyzwolonym. W pierwszych latach po wojnie jeszcze pluralistyczna, interesująca i ciekawa, stopniowo stawała  się niesuwerenna z pozorami demokracji, podporządkowana Związkowi Radzieckiemu. Sztuka polska była wolna i broniła się przed ostatecznym zniewoleniem, czego znakomitym świadectwem są eksponowane dzieła. Niestety, stopniowo zaczęto od tej wielopłaszczyznowości społecznej i politycznej odchodzić.

Sztukę polską w latach 1945–1948/1949 prezentujemy w trzech odsłonach. Pierwsza – „Czas martwej natury” – poświęcona jest malarstwu kolorystycznemu, tematem drugiej „Wojna/Wojna” jest przedstawienie problemu wojny w sztuce, trzecia – „Abstrakcja i Surrealizm” – ukazuje w pełni sztukę nowoczesną, dwie znaczące poetyki, od których powstał tytuł tej odsłony.

Kuratorem wystawy jest Włodzimierz Nowaczyk.

Andrzej Wróblewski, Treść uczuciowa rewolucji – Niebo rewolucji wiosną, 1948, Muzeum Narodowe w Poznaniu

SZCZELINY WOLNOŚCI. Sztuka polska w latach 1945- 1948/49
Muzeum Narodowe w Poznaniu
6 sierpnia – 12 listopada 2017

(oprac. na podstawie materiałów prasowych MNP)