w prywatnym muzeum

Kiedy próbujemy w myślach przywołać dzieła sztuki rosyjskiej, zwykle skupiamy się na dwóch rzeczach. Jedną z nich są wykonywane na drewnianych deskach złocone ikony, a druga to abstrakcyjne prace Kazimierza Malewicza. Między tymi okresami artystycznymi zieje ogromna pustka. Nic bardziej mylnego – zdaje się wykrzykiwać moskiewskie środowisko i prezentuje światu rosyjskich malarzy tworzących dzieła w nurcie impresjonizmu.

Wraz z końcem maja 2016 roku w Moskwie swe podwoje otworzyło prywatne Muzeum Rosyjskiego Impresjonizmu. Wybudowane zostało w miejscu, gdzie kiedyś mieścił się silos cukrowy będący częścią fabryki czekolady Bolshevick. Nowoczesną okrągłą bryłę zaprojektowała brytyjska firma architektoniczna John McAslan + Partners. Ten czterokondygnacyjny budynek ozdabia perforowana blacha, co ma nawiązywać do przemysłowej historii tego miejsca. Przy wejściu wszystkich zwiedzających wita instalacja wideo o nazwie „Oddychające płótno”. Po uruchomieniu animacji płótno imituje sposób stawiania kresek przez impresjonistycznych malarzy.

Całe muzeum to około 1000 m² przestrzeni wystawienniczej. Jego sercem jest ponad 70 dzieł rosyjskich twórców z końca XIX i początku XX wieku. Wszystkie składają się na prywatną kolekcję miliardera i przedsiębiorcy Borisa Mintsa. To on zainwestował 20 milionów dolarów w powstanie muzeum. Udostępniając swoje zbiory szerszej publiczności sukcesywnie przyczynia się do popularyzacji malarstwa impresjonistycznego w Rosji, które znajduje dużo zwolenników. Świadczy o tym chociażby bardzo duże zainteresowanie zeszłoroczną wystawą dzieł Walentina Sierowa znanego ze swoich portretów doskonale oddających cechy psychologiczne modeli. Odwiedzających nie odstraszyła zimowa aura i do moskiewskiej Galerii Tretiakowskiej ustawiały się prawdziwe kolejki. Sam Mints zaczął interesować się sztuką już w dzieciństwie. Do dziś wspomina swoją pierwszą wizytę w petersburskim Ermitażu, kiedy godzinami krążył po galeriach podziwiając obrazy.

Obecnie na muzealnych ścianach zawisły dzieła Konstantina Aleksiejewicza Korowina,  Igora Grabara, Borisa Michajłowicza Kustodijewa, Konstantina Juona, Walentina Sierowa, Petra Konchalovskiego oraz Jurija Piemnova. Poza stałą ekspozycją planowane są wystawy czasowe. Każdego roku placówka będzie prezentować zainteresowanym prace wypożyczone z największych muzeów na świecie i kolekcji prywatnych.

To zbudowane od podstaw prywatne muzeum odkrywa mało znanych rosyjskich impresjonistów i przypomina o ich wkładzie w rozwój tego nurtu w Europie. A trzeba wspomnieć, że impresjonizm do połowy XX wieku pozostawał na marginesie sztuki.

Muzeum mieści się przy Prospekcie Leningradzkim niedaleko stacji metra Biełorusskaja.

Impresjonizm to kierunek w sztuce, głównie uwidaczniający się w malarstwie, który szczególnie prężnie rozwijał się we Francji pod koniec XIX wieku. Twórcy porzucili ciasne i duszne pracownie wyruszając ze sztalugami w plener czerpiąc inspiracje bezpośrednio z natury. Odchodzono od założeń obiektywnego realizmu oraz akademizmu. Teraz najważniejsze stały się subiektywne, zmysłowe wrażenia jakich dostarczało otoczenie. Obserwowano i uwieczniano ulotne chwile. Fascynowano się światłem, kolorem oraz zmianami jakie zachodziły w przyrodzie w zależności do pory dnia i roku.

W Rosji impresjonizm nie był witamy z dużym entuzjazmem. Wówczas w sztuce dominował socrealizm gloryfikujący ludzi pracy oraz stawiający na realistyczne obrazowanie. Nowa fala rosyjskich impresjonistów pokazała się światu dopiero w latach 60. XX wieku po wielkiej odwilży.