– architektoniczna mapa myśli

BMW Museum jest jednym z elementów składających się na kompleks produkcyjno-usługowy marki BMW w Monachium. Podobnie jak w przypadku innych koncernów motoryzacyjnych, bliskość fabryki jest elementem korzystnym ze względów wizerunkowych, ale i stricte praktycznych: osoby odbierające swoje samochody bezpośrednio u producenta, mają możliwość zapoznania się z marką i jej historią w muzeum.

BMW Museum i biurowiec (fot. Autorka)

Cechą charakterystyczną BMW Museum to jego nietypowa bryła – w formie spodka z płaskim, talerzowatym dachem, na którym widnieje olbrzymie logo BMW. Obiekt znajduje się tuż przy biurowcu nazywanym BMW-Vierzylinder, którego forma w oczywisty sposób odwołuje się do budowy silnika. Poprzez kładkę można dostać się z muzeum do budynku BMW Welt, który stanowi przestrzeń marketingową i sprzedażową.

Wnętrze muzeum jest bardzo czytelne, z jedną wytyczoną ścieżką zwiedzania, a zarazem pozostaje niezwykle intrygujące – niektóre gabloty zajmują wysokość dwóch pięter, pomosty i rampy łączą różne poziomy, więc poruszając się po muzeum często coś jest wcześniej widoczne, niż się do niego dociera. Ponadto część eksponatów pokazywana jest w formach przypominających bardziej instalacje artystyczne, niż wystawę muzealną. Mimo, iż muzeum nie jest uporządkowane w stu procentach chronologicznie – raczej problemowo, na wzór mapy myśli, kompleksowo przedstawia „czym jest BMW”.

Ekspozycja przechodząca przez dwa piętra muzeum (fot. Autorka)

Poszczególne pomieszczenia i obszary w muzeum dedykowane są różnym tematom a koncepcja ich przedstawienia jest dostosowana do zagadnienia. Na przykład najbardziej kultowe modele i ich ewolucja pokazane są poprzez ich zestawienie, uszeregowanie i interaktywne osi czasu; historia koncernu opowiedziana jest na stoiskach z „albumami” fotografii; reklamy zaprezentowane zostały na zmieniających się co jakiś czas planszach; usprawnienia techniczne w modelach pokazane są za pomocą grafik i rysunków technicznych wskazujących, gdzie konkretnie nastąpiła zmiana w konstrukcji.

Autorzy wystawy dostrzegli problem wielu współczesnych muzeów, jakim jest pewne „zanieczyszczenie” dźwiękami. Rozwiązano to w niezwykle ciekawy i przyjazny zwiedzającemu sposób. Otóż, w określonych miejscach znajdują się kanapy, które dopiero po odchyleniu od ściany i zarejestrowaniu, że ktoś siada, zaczynają „opowiadać”. Sąsiadujące ze sobą kanapy „mówią” w języku angielskim i niemieckim. System jest tak dopracowany, że dźwięk z głośników dociera tylko do osób siedzących a nie przeszkadza innym zwiedzającym.

Szczególnie interesująca, z punktu widzenia historii przedsiębiorstwa i znaczenia marki w życiu codziennym, jest część ekspozycji, gdzie wyróżnione zostały tylko dwa modele: BMW 2002 i Isetta. Poza wysublimowaną estetyką wnętrza, zwiedzający może nacieszyć się wspomnieniami i anegdotami użytkowników tych aut. Zasiadając na „mówiącej” kanapie, usłyszy o fascynacji pierwszym samochodem czy wyprawach na wakacje.

BMW Isetta z 1951 r. W tle zdjęcia i mówiące ławki do odchylenia (fot. Autorka)

Narracja w muzeum skupiona jest na trzech wątkach. Pierwszy to ciągłe „odradzanie się” – z każdego kryzysu, problemu, przedsiębiorstwu udało się wyjść a nawet poprawić swoją pierwotną sytuację. Było i jest to możliwe głównie dzięki ludziom, którzy z firmą silnie się identyfikują i pracują na rzecz wspólnego sukcesu. Trzecim elementem jest ciągły rozwój technologiczny i osiągnięcia, które zapewniły BMW silną pozycję zarówno w sporcie, jak i na rynku.

Osobny tor zwiedzania muzeum poświęcony jest wystawom czasowym. Do końca stycznia 2016 r. pokazywana była ekspozycja „The MINI Story”, która stanowiła upamiętnienie kultowego pojazdu, który od ponad 50 lat wpływa nie tylko na mobilność, ale stał się także, a może przede wszystkim, ikoną popkultury. Mimo że MINI jest marką „dokupioną” przez BMW, także na tej wystawie podkreślone były trzy wątki wspomniane wcześniej.

Wnętrze muzeum (fot. Autorka)